Mamadag: Jij bent een stomme mama

Een peuter van bijna 3 die zijn aandacht moet delen met zijn broertje of zusje. Hoe ga je daar nou weer mee om?

JIJ BENT EEN STOMME MAMA!

“Nouuu stomme mama!….”, riep Sem uit frustratie. Hij schrok er zelf van, en begon er ook nog om te huilen. Ik liet het gebeuren, liet hem uitrazen en daarna knuffelden we tot zijn tranen over waren. ” Je bent toch geen stomme mama, sorry”

Uitspraken als deze vliegen me soms om de oren,driftbuien, huilbuien, geschreeuw en gestamp…. maar meestal al snel weer gevolgd door een hoop sorry’s of een dikke knuffel. Het is wat.. peuter zijn…

Geen idee hoe je deze fase noemt, en dat boeit me ook niet zo. Als het maar een fase is die snel voorbij is. Want ik heb daar dus echt niet altijd het geduld voor. Waar velen denken dat het áltijd super easy gaat bij ons… nee hoor, ook hier is het gras niet altijd groener. Laat je niet gek maken.

Serieus hoor. Hij huilt snel, stampt op de grond, wil veel tv kijken en zucht en draait met zijn ogen als het niet gaat zoals híj bedacht had. Draaien met je ogen ?! Kleine peuterpuber hahahhahaa!

Maar geef hem eens ongelijk, als zijn zusje huilt dan gaat iedereen er meteen naartoe. Dus waarom zou dat bij hem niet ook werken? 😉 Helaas vriend, dat werkt dus niet altijd als je ouder wordt. 

Als niks werkt, dan werkt dit altijd. Ik een bak koffie, hij treinen kijken

Nu zou je denken dat deze juf het thuis allemaal lekker pedagogisch verantwoord aanpakt, maar ook ik gooi echt niet altijd zes, zullen we maar zeggen. Maar vooruit naast treinen kijken werkt dit meestal ook wel.

Wat hier wel super goed werkt is om Sem 2 keuzes te geven. 

Wil hij bijvoorbeeld niet naar bed dan probeer ik daar niet te veel op in te gaan. Mijn reactie is vaak;

“Sem je mag kiezen gaan we naar boven en meteen naar bed óf gaan we boven gezellig een boekje lezen en dán lekker naar bed”. Werkt hier echt zo goed ! Hij weet dat het naar bed gaan toch echt gaat gebeuren, maar hij heeft voor zijn gevoel zelf gekozen voor dat verhaaltje. Top! 

Twee keuzes geven werkt heel vaak echt goed hier. Ga altijd uit van wat je wél wilt, en benoem het positief. Een boze peuter hoort woordjes als ‘niet’ en ‘nee’ echt niet meer.

“Of je gaat even op de trap zitten, of je eet nu lekker jouw boterham op”.  Bijna altijd zullen ze voor die boterham kiezen 😉 Proberen waard hoor!

Maar hé, ook hier is mijn geduld wel eens op. Heb ik er echt ff geen puf voor of is mijn lontje snel opgebrand. En dan krijgt hij zijn zin, kijkt hij anderhalf uur Paw Patrol en ben ik blij als het 19 uur is.  Thank god gaan ze nu naar bed.

Had jij ook zo’n dag vandaag? Proost ! Dat welverdiende wijntje kan ook príma op een doordeweekse avond 😉 

Plaats een reactie